De randstad komt er op het gebied van officiële mountainbike routes bekaaid vanaf. Op een handjevol korte routes zijn steden als Amsterdam, Rotterdam en Den Haag voor speciaal aangelegde flowy trails en tracks grotendeels aangewezen op de andere drie windstreken van ons land, waar vaak een heel netwerk van routes ligt. Goed nieuws: MTB-vereniging de Noordbikers heeft onlangs met hulp van hoofdsponsor Schwalbe een nieuwe route aangelegd. Wij reden de MTB-route Haarlemmermeer in Hoofddorp.
Creatief met landschap
Onder de rook van Amsterdam en links van Schiphol blinkt het landschap niet per se uit van natuur- of bosgebieden. Toch heeft MBC de Noordbikers een route van ruim 23 kilometer kunnen aanleggen, met zelfs de nodige hoogtemeters. In een omgeving waar weinig natuurlijke hindernissen aanwezig zijn, hebben de Noordbikers veel werk verzet en zijn ze creatief omgegaan met de beperkte ruimte.
De route strekt zich uit van Zwaansbroek tot Vijfhuizen, parallel aan de N205. Ik stap op bij het vertrekpunt midden op de route (Pannenkoeken Paviljoen). De parkeerplaats is op deze zonnige vrijdagmiddag vol vanwege bezoekers van het pannenkoekenhuis en mensen die in de omgeving hun hond komen uitlaten. Gelukkig is er nog net plek en is in de omgeving voldoende (gratis) parkeergelegenheid. De andere opstappunten zijn overigens rustiger valt me op.
Het parkeerterrein grenst direct aan de route en bij het oprijden staat een vriendelijk verzoek aan zowel wandelaars, hondenbezitters en mountainbikers om de eerste meters elkaar rustig de ruimte te geven. Al snel kom ik op het aangelegde gravelpad speciaal bestemd voor de mountainbike en kronkel ik mijn weg door het Prins Bernardbos.
Binnen een paar minuten zie ik geen hondenbezitter of wandelaar meer voor me, want de De Noordbikers hebben hebben echt de luwte van de beperkte oppervlakte weten te vinden. Delen braakliggend terrein en kleine bosjes zijn ontdaan van het hoogstnodige snoeiwerk, terwijl de ondergrond is voorzien van gravel of grind. De route loopt verder door de Groene Weelde, het Haarlemmerbos en de Boseilanden. De bochten zijn ontelbaar, want je krioelt je een weg door smalle padjes die regelmatig weer terugdraaien in de richting waar je vandaan kwam.
In groei en bloei
In deze tijd van het jaar (mei) staat natuurlijk alles in groei en bloei. Een kleurrijk gezicht, maar vermoedelijk hebben de Noordbikers onderschat dat begroeiing bijhouden in deze tijd van het jaar een dagtaak is. Dat hebben we inderdaad gecheckt bij de trail builders en ze geven aan te zijn verrast door de snelheid waarmee het dichtgroeit. De ondergrond van de route was voor de aanleg braakliggend terrein en dat is voedzame bodem voor onkruid. Op sommige stukken groeit het tot bijna een meter, waardoor een smalle haag van prikkende en bijtende planten ontstaan. Uiteraard doet het team van Noordbikers er alles aan om de route zo begaanbaar mogelijk te houden en inmiddels is de begroeiing gesnoeid door de trail crew van de Noordbikers en terreineigenaar Recreatieschap Spaarnwoude.
De route loopt ook veel door dicht op elkaar groeiende jonge boompjes. Die paden hadden wat breder gemogen van mij. Inhalen is bijvoorbeeld op relatief weinig plekken mogelijk en sommige boompjes staan vervelend in de draai van toch al krappe bochten. Ik merk dat ik mijn energie niet goed kwijt kan, omdat ik teveel moet inhouden of stapvoets moet rijden. Naast de begroeiing is namelijk het granulaat van de padjes erg droog en mijn voorwiel schiet nogal eens weg over de rand van een bocht. Door de krapte heb ik weinig uitwijkmogelijkheid op een hogere snelheid. Noordbikers geeft aan dat bij de aanleg al te snel (onofficieel) op de route is gereden, waardoor het granulaat nu losser is dan zou moeten. Uiteraard pakken ze dat aan zodra het weer kan na de droge periode.
Om meer grip te krijgen, laat ik wat lucht uit de banden ontsnappen. Ik rij de route op een Specialized Epic, voorzien van een set Schwalbe Racing Ray om het voorwiel en een Racing Ralph achter. De velgen waar deze op liggen zijn 30 mm breed. Door de druk van de 2.25 inch brede tubeless-banden van 2 bar naar ongeveer 1,6 bar te brengen neemt de grip aanzienlijk toe. Het profiel van de Racing Ray wordt zo over een bredere oppervlakte in het granulaat gedrukt waardoor ik lekker veel grip heb. De combinatie van deze banden en druk, is voor deze situatie erg prettig. Het geeft veel grip en bolt soepel.
Bewonderenswaardige inspanningen
Toch wil ik de situatie ook duidelijk nuanceren, want de inspanningen van de Noordbikers zijn bewonderenswaardig. Deze route is namelijk sowieso leuk voor kinderen. Die houden van het gekronkel en krioel en hebben veel minder snelheid. Ook is de route echt wel leuk voor volwassenen die een ongedwongen tochtje met een trail bike willen maken. Met de droogte hebben alle routes op dit moment te kampen en op internet zie ik ook beelden van deze route in Hoofddorp, waarbij zowel de paden als de begroeiing er voortreffelijk bij liggen.
Niet alles is op voorhand te voorzien, dus begrijpelijk dat een nieuwe route niet meteen perfect is. Het siert de trail builders dat ze uitgebreid toelichting geven over de situatie. De route heeft een blauwe kwalificatie en is daarmee geschikt voor mountainbikers met gemiddeld niveau. De doorgewinterde competitieve mountainbiker die stevig wil doorrijden, zou ik deze route nu echter niet zo snel aanbevelen. Voor hen kronkelt het teveel, is de ruimte te beperkt. Bij drukte zijn soms lange stukken met weinig inhaalmogelijkheden.
De letterlijke highlight van de route is de Big Spotters Hill. Ooit aangelegd voor de Floriade, maar nu in bruikleen van de mountainbikers. De route zigzagt naar boven en op het hoogste punt kun je via een asfaltweg naar beneden of kiezen voor een stukje zwarte route, waarbij je op de hoek van de berg recht naar beneden gaat. Daarnaast is het een groot voordeel dat de hele route links en rechts parallel aan de N205 loopt. Daardoor kun je makkelijk binnendoor steken, de route inkorten en sommige segmenten nog een keer rijden.
Ook op andere delen van de 23 kilometer lange route hebben de Noordbikers mooie hindernissen aangebracht die echt wel interessant zijn voor de geoefende mountainbiker. Denk aan drops of houten vlonders, die eigenlijk allemaal zijn voorzien van een chicken run. Ook de carrousel is een leuke toevoeging die ik vooral van cyclocrosswedstrijden ken. Toch vind ik het ook lekker dat de route bij het terugdraaien vanuit Vijfhuizen even een paar kilometer rechte en verlaten gravelstrook heeft. Met de wind schuin in de rug laat ik me zo weer terugblazen naar de rest van het gekronkel.
Conclusie
De prestatie van de Noordbikers is indrukwekkend. Met hulp van partners als Schwalbe en Giant, weten ze in een ogenschijnlijk ongeschikt landschap een interessante mountainbikeroute te maken. Hoewel de competitieve mountainbiker misschien nog niet helemaal aan zijn trekken komt, is de route voor het overgrote deel van de mountainbikers een aanwinst in de omgeving. Noordbikers werkt aan de begroeiing en verbetering van de paden, waardoor de route zeker in deze regio nog interessanter wordt.
Meer info bij Noordbikers en Schwalbe.
Ter info: vanwege evenementen in het gebied, kunnen soms delen van de route zijn voorzien van een omleiding. De meest actuele informatie omtrent omleidingen vind je op de site van MBC de Noordbikers.
