Het kost je iets meer dan twee uurtjes rijden, maar dan sta je onderaan de lift van Bikepark The Mother in Winterberg. Het Bikepark in Winterberg bestaat al heel lang, maar is sinds april 2024 omgedoopt tot ‘The Mother’. Een bijzondere naam als je mij vraagt, maar dat neemt niet weg dat we uiteraard met alle liefde in de auto springen voor een dagje downhillen. Sterker nog, wij gaan op donderdag al naar Winterberg zodat we vrijdag direct de eerste lift kunnen pakken.
Materiaal en liftpas
Het Bikepark in Winterberg ligt op de Kappeberg in Winterberg en het hoogste punt ligt net boven de 700 meter. In het Bikepark is een full face helm verplicht, en ook body protectie is zeer zeker aan te raden. Aan de voet van de berg kan je alle items die je nodig hebt voor een dag in het Bikepark huren. Naast de protectie heb je daarbij ook keuze uit verschillende volgeveerde mountainbikes. Dat geldt ook voor de kleintjes, want ze hebben al fully’s te huur vanaf 20″ wielen voor kinderen vanaf ongeveer 1.10 meter.
Voor de volwassenen is er keuze uit drie type fietsen, allemaal van het Duitse merk Propain. Een Enduro bike voor de mooi lopende flowtrails kost € 79,- voor een dag. Deze heeft 160/170 mm veerweg en is geschikt voor de groene en blauwe trails. Wil je vooral wat meer uitdaging op de rode trails is er een Freeride bike voor € 89,- te huur. Deze heeft zowel voor als achter 180 mm veerweg. Wil je echt all the way downhillen over de zwarte trails is er een fiets met 200 mm veerweg te huur voor € 99,- per dag.
Naast de fiets kan je een compleet protectie pakket huren voor € 39,- voor volwassenen. Hierbij heb je dan een body-protector, full face helm en knie en scheenbeschermers. Mocht je één van deze items zelf hebben, dan kan je ze ook los huren. Als je de fiets en protectie compleet hebt kan je bij de automaat (of aan de balie) een liftpas kopen en deze kost € 43,- voor volwassenen voor een hele dag. Voor een halve dag is dit € 34,-. Wil je gebruik maken van het park, maar heb je geen liftpas nodig (als je bijvoorbeeld een e-bike hebt), dan kan je een ‘streckennutzungticket’ kopen en deze kost € 21,50. En als laatste optie is er ook nog een 10 of 20-ritten kaart en deze kosten respectievelijk € 36,50 en € 64,50. Elke keer dat je een lift pakt, gaat er een punt van je kaart af. Voordeel hiervan is dat deze niet op datum zijn, zodat je bijvoorbeeld tijdens een weekje vakantie elke dag een paar afdalingen kan meepakken.
Deze prijzen staan momenteel niet op de site, omdat de online-shop voor verhuur is gesloten vanwege het off-season. Als deze weer open gaat kan je voor je bezoek alles al online regelen, zodat je op de dag hier zo min mogelijk tijd aan kwijt bent.
Kidspark en zeventien trails
Voor ons begon de dag met het halen van een liftpas en body-protectie. Alle andere benodigdheden hadden we zelf mee, en het duurde dan ook niet lang voordat we vanuit de bus op de trails rondreden. Eerst even wennen op het beginnerspark aan de voet van de berg. Even kort zelf omhoog fietsen en weer even voelen hoe de fiets flowt en de kleinere drops en jumps gaan. Zeker als je een fiets hebt gehuurd, en je dit niet met enige regelmaat doet, is het aan te raden om eerst even gewend te raken aan de fiets.
Het park heeft zeventien trails en drie liften. De trails zijn ingedeeld in vier verschillende kleuren van makkelijker naar moeilijk, waarbij de kleuren vergelijkbaar zijn met de skipistes die je van wintersport kan kennen. Groen is het meest eenvoudig en via blauw en rood kom je uit bij de meest extreme zwarte afdalingen.
Drie liften en plattegrond
Alle trails zijn op een plattegrond uitgewerkt, die je op meerdere plekken in het park tegenkomt. Daarnaast staan aan het begin van alle afdalingen de naam en bijbehorende kleur aangegeven. Vooral dat schept duidelijkheid, want de plattegrond ziet er heel gelikt uit in een mooi 3D-jasje, maar daardoor is het wat mij betreft niet de meest overzichtelijke plattegrond. Dat merk ik vooral in de ochtend als ik vanaf het kidspark naar een lift wil, want dat kan ik uit de plattegrond niet opmaken.
Bij sommige trails moet je even goed kijken, want die splitsen of overlappen elkaar onderweg. Zo komt de rode ‘Forrest Stump’ trail na ongeveer een kwart afdaling bij de blauwe ‘SRAM Flow Country’ trail op. Qua moeilijkheid is dat geen probleem, echter kan het ook andersom aangezien drie van de vier zwarte trails een aftakking zijn van rode trails. Overigens staat dit goed gemarkeerd en als je de lijn van de rode trail volgt, zal je niet per ongeluk op een zwarte trail uitkomen.
Here we go!
Vanaf het kidspark of de verhuur is de Panoramabahn de makkelijkste lift om te pakken. Je rijdt langs de verhuur en na zo’n tweehonderd meter vindt je aan de linkerkant de lift. Als je iets verder rijdt kan je ook rechtsaf naar de Sneewittchen-lift, voor de groene trails. Boven bij de Panoramabahn kan je linksom naar zes verschillende trails waarbij je keuze hebt uit rood en blauw. Je kan vanaf deze lift ook nog een stukje verder omhoog rijden naar het hoogste punt waar je nog één blauwe, vijf rode en de vier zwarte trails vindt. Alle trails komen weer uit bij één van de drie liften, waarbij de Kappe-lift aan ‘de achterkant’ van de berg de grootste en langste is. Het lift-systeem werkt hetzelfde als je van skiën gewend bent. Je loopt langs de sensor, en het poortje gaat open. De fiets moet je via de zijkant meenemen, want deze gaat natuurlijk niet door een poortje.
Bij alle liften moet je zelf je fiets met het voorwiel in een klem hangen, zodat je deze er boven ook zelf weer af kan halen. Bij de kleine Sneewittchen en Panoramabahn liften hang je deze achter je eigen stoeltjes waar je in zit en is er ruimte voor twee personen en twee fietsen. Bij de grotere Kappe-lift hang je je fiets aan de lift voor je, en is er ruimte voor vier fietsen en vier personen. Het ophangen van de fiets is even wennen, maar het wijst zich allemaal vanzelf. En bij elke lift is personeel aanwezig die ten alle tijde kunnen en willen helpen.
Flowtrails en jumps
Nadat we in het kidspark weer even hebben kunnen wennen, kiezen we als eerste echte trail de blauwe Kyrhill trail. Overigens zitten een aantal afdalingen dicht vanwege de vochtige weersomstandigheden. Zo is de rode Woodpecker dicht vanwege de natte slopes die er in deze trail zitten. De blauwe Kyrhill trail flowt heel lekker en zonder te trappen maak je makkelijk snelheid, maar ga je niet overdreven hard. Het is goed te controleren, en ook de jumps die erin zitten zijn heel natuurlijk. Zeker als je dit niet eerder hebt gedaan, kunnen de jumps misschien wat angst inboezemen maar dit is niet nodig.
Zowel in de bochten, als bij de jumps is de flow lekker natuurlijk. Je hoeft geen moeite te doen om los te komen van de ondergrond, en door de mooie flow is de landing ook niet moeilijk. Je bepaald zelf hoe hoog je gaat, door je snelheid aan te passen maar je hoeft hiervoor niet extra aan je stuur te trekken of heel veel moeite te doen. Sterker nog, als je dat doet maak je het jezelf juist wat lastiger. Gewoon lekker laten lopen, dan gaat het als vanzelf.
Vanaf blauw gaan we al vrij snel door naar de rode trails. Daar zit de uitdaging vooral in de lengte van de trail, en de hogere snelheid die je haalt. Maar net als bij groen en blauw zitten hier geen rockgardens of extreme wortelpassages in. Als je de kant van de Kappe-lift pakt zit er af en toe een kleine drop in de rode trails, maar ook deze gaan moeiteloos als je de fiets lekker laat lopen. De extreme hindernissen zijn bewaard voor de zwarte trails, die in de ochtend nog gesloten zijn vanwege de natte ondergrond.
Welverdiende pauze
Met de lift omhoog, en zonder te trappen afdalen klinkt niet vermoeiend maar dat is het zeker wel. Naast dat je de hele afdaling volle focus moet hebben ga je alle afdalingen ook staand op de pedalen naar beneden. En dat kost flink wat energie. Dat geldt ook voor het sturen en werken met je bovenlichaam en armen om de balans te houden. Elke keer dat je in de lift stapt is dan even een lekker rustmomentje, maar rond het middaguur een langere pauze is zeker geen overbodige luxe. Rondom het Bikepark zijn er verschillende eetgelegenheden, en wij kiezen ervoor om onderaan bij de Kappe-lift naar de foodtruck te gaan. Uiteraard bestellen we een lekkere curryworst, want hé; we zijn in Duitsland! Vanaf het terras heb je mooi zicht om de verschillende trails en mountainbikers die naar beneden komen.
Speciale vermelding: SRAM Flow Country
Na de pauze stappen we weer in de lift, en gaan voor afdaling nummer 11; de SRAM Flow Country. In de middag klaart het op en breekt er toch nog een zonnetje door. En als we dan de SRAM Flow Country trail pakken heb je een fantastisch uitzicht over het dal en zicht op de Kahler Asten. Nu heb je echt het idee dat je in de bergen aan het biken bent. De Kahler Asten is de hoogste berg in Winterberg en omgeving. Deze trail loopt heel mooi en zeker niet te steil rondom de berg en daardoor heb je onderweg ook even tijd om te genieten van het uitzicht.
Zeker na een pauze is dit weer een ideale trail om weer even in te komen, en vanaf daar gaan we weer wat meer uitdaging zoeken op de rode trails, met een klein uitstapje naar wat delen van de zwarte IXS Downhill route. Deze kan je vanaf de Freeride oppakken om het laatste deel één van de vier zwarte routes op te pakken. Maar dan merken we ook meteen het verschil in moeilijkheid. Zeker omdat het nog niet helemaal droog is in het bos liggen sommige boomwortels van de zwarte trail er nog verraderlijk glad bij. Ook loopt de trail een stuk steiler naar beneden, en in combinatie met hogere drops is dit een stuk uitdagender. Komt ook bij dat wij op Enduro mountainbikes zitten met 170 mm veerweg. Daarmee is zijn de zwarte trails wel te doen, maar ze zijn natuurlijk gemaakt voor echte downhill mountainbikes met 200 mm veerweg.
Rond een uurtje of vier besluiten we dat het genoeg is geweest voor vandaag. De vermoeidheid begint merkbaar te worden, en er sluipen al wat kleine foutjes in bij de afdalingen die we nu nog prima kunnen herstellen. Ik merk dat mijn benen verzuren van het constant staan op de pedalen, en bij de langere afdalingen beginnen de schouders en armen het wat zwaarder te krijgen. Onderaan de Kappe-lift, na de laatste afdaling spuiten we even de fiets schoon bij het cleaning station om vervolgens de lift weer te pakken naar boven, aangezien de parkeerplaats aan de andere kant van de berg is. We leveren onze gehuurde protectie weer in, en stappen moe maar voldaan in de auto weer naar huis.
Conclusie
Een dagje op bezoek bij The Mother is een aanrader! Ook als je nog niet zo ervaren bent of voor het eerst op een fully stapt, kan je je heel goed vermaken in het Bikepark. Bij Downhill denk je al snel aan heftige rockgardens, hoge drops, verre jumps en steile wortelafdalingen, die je ook zeker in dit Bikepark kan vinden. Maar de groene en blauwe flowtrails zijn juist voor iedereen geschikt, waarbij je heel gecontroleerd naar beneden kunt. Een dag in het Bikepark met een liftpas en materiaalhuur kost minimaal € 161,-. Daarmee is het wat mij betreft niet een uitje dat je elke week gaat doen, tenzij je zelf een geschikte fiets en protectie hebt. In dat geval heb je enkel een liftpas nodig en kost het € 43,- voor een dag.
Van beginner tot ervaren mountainbiker kan in dit Bikepark zich helemaal uitleven. Voor iedereen zijn er genoeg uitdagingen te vinden, en je merkt dat je na een dagje in het bikepark ook meer vertrouwen krijgt in lastigere afdalingen. Bijvoorbeeld op je eigen bike op de plaatselijke routes thuis. Het Bikepark is lekker overzichtelijk (in tegenstelling tot de plattegrond) en nadat je één of twee verschillende liften hebt gepakt weet je alle trails wel te vinden.
BikePark The Mother Winterberg
